11-فعل ماضی

به نام خدا

아/어/해 )ㅆ어요 오 
برای دیدن متن درس به ادامه مطلب مراجعه کنید.

---

سلام دوستان گلم

امروز درس  دوازدهم  در رابطه با فعل ماضی یا زمان گذشته هست .

معنی به فارسی	تلفظ به فارسی	دیالوگ
دیروز چه کار کردی؟	آجه موآسول هِسّایو؟	어제 무엇을  했어요.
داخل شهردوستم را ملاقات کردم.	شی  نه  إسا چینگو رول مننَسّایو.	시내 에서 친구를 만났어요.
و به کافی شاپ رفتیم وچایی خوردیم وبه سینما رفتیم.	کریگو تَبَنگ إسا چَرول مَشیگُ ، کِک چَنگه کَسّایو.	그리고 다방 에서 차를  마시고 ,극장 에  갔어요.
چه فیلمی دیدید؟	موسون یانگ هوآ رول پوأسّایو؟	무슨  영화를 보았어요 ?
فیلم  «نامه»  را دیدیم.	«پی آن جی» رول  پَسّایو.	편지 를  봤어요
موزیکش خیلی خوب بود.	اومَگی  أجو  چوأسّایو.	음악이  아주  좋었어요.

کلمات جدید:

دیروز =어제 

داخل شهر=시내      

ملاقات کردن=만 나 다      

سینما = 극장

فیلم=영화    

موزیک =음악

قوائد:

همانطور که قبلا" گفتیم نشانه فعل مضارع یا همون زمان حال اضافه کردن کلمه 입니다 ,  습니다 زمان حال بصورت کتابی هست .

و اضافه کردن کلمه 아요요 ,어 요 ,해  که زمان حال محاوره ای هست .

فعل ماضی نیز هم به صورت کتابی هم مانند مضارع به صورت کتابی هست .

اما با یه حرف اضافه تر یعنی همون نشانه ماضی ㅆ습니다 با تلفظ «سِس سوم نیدا»

حالا حالات مختلف و طریقه برگرداندن یک فعل به زمان گذشته محاوره ای  بدین صورت است .

اول شما باید فعل را از حالت مصدر خارج کنید. حال به آخر بن فعل نگاه میکنید :

حالت اول : اگر بن فعل ما به 오 , 아 ختم بشه کلمه به شکل 았  نوشته میشود.

مثال یک : 가다  دراینجا اگر علامت مصدری 다 رو برداریم  ، کلمه باقی مانده ㄱ+아میباشد

پس فعل ما میشود :

갔어요 «باتلفظ کَسسایو»

مثال دو : 오다  در اینجا اگر علامت مصدری رو برداریم ، کلمه باقی مانده به 오 ختم میشود

ودر اینجاست که دو حرف صدادار 오و 아 کنار هم قرار گرفته ،

پس در این حالت این دو حرف در هم ادغام میشوند و به این شکل در می آید که

«وَسسایو» خوانده میشود. 왔 어요

* نکته :

افعالی که آخریشون ㄹ,ㄴ,ㄺ,ㄵ,ㄶ داره باید از 아 استفاده کنیم.

حالت دوم : اگر فعل ما به 우 , 어 ,이,으ختم شود کلمه. به شکل 었어요 نوشته میشود

مثال یک: 서다 در اینجا اگر علامت مصدری برادشته شود فعل مابه  어ختم میشود

پس وقتی میخواهیم این فعل ماضی عامیانه شود

میگوییم섰어요 «ساسسایو»

مثال دو: 배우다 در اینجا هم اگر علامت مصدری برداشته شود فعل ما به 우 ختم میشود پس وقتی میخواهیم این فعل راماضی عامیانه کنیم میگوییم  배우어요 در این فعل هم دو حرف صدادار پشت سرهم هستند پس در هم ادغام میشوند و مینویسیم 배웠어요  و  اونو «په وا سسایو» میخونیم .

در حالت سوم: اگر فعل ما به 하 ختم شود کلمه به شکل 했어요خوانده میشود.

فی المثال: 공부하다 اگر علامت مصدری رو برداریم فعل ما به 하ختم میشود

در این حالت مینویسیم

 공부했어요

و میخوانیم « کونگ پو هِسسا یُ»

حالت چهارم: اگه فعل ما به حرف 이 ختم شود باید به حالت شماره دو نگاه کنیم .

یعنی فعل ما باید 어 بگیره ،

دوباره به دوحرف صدادار برخورد کردیم که باید در هم ادغام بشوند

مثل : 테니스를 치다=테니스를 치+었어요=테니스를 쳤어요

و اما حالت پنجم که فعل ما اگر به ㅡ ختم شود اونوقت باید به طریق زیر عمل کنیم .

مثال فعل 배고프다 اول علامت مصدر رو حذف میکنیم میشود 배고프

بعد در این قسمت باید حرف ㅡ را هم حذف کنیم که میشود 배고ㅍ

حالا دیگه فعل ما در آخرش علامتی نداره پس به یه سیلاب قبل برمیگردیم که حرف 고 هست .

الان فعل ما دارای حرف صدادار ㅗ هست

پس به حالت اول نگاه میکنیم وعملیاتی که در حالت اول نشون دادیم رو طی میکنیم

که فعل مامیشود 배고팠어요 «بِگُ پَسسایُ»

و حالت ششم که فعل ما اگر به ㅡ ختم شود و قبل آن حرف ㄹ باشد

اونوقت باید طریق زیر عمل کنید.

مثلا" فعل 고르다 باید اول علامت مصدر حذف شود 고르

سپس علامت ㅡ را هم حذف میکنیم میشود고ㄹ

خوب حالا فعل ما به حرف ㄹ ختم شده باید مسیرمون روتغییر بدیم

حالا یه ㄹ دیگه بهش اضافه میکنیم که میشود 골ㄹ

بعد از این دوباره به حرف صدادار سیلاب قبل برمیگردیم

و مثل حالت پنجم عمل میکنیم که میشود골랐어요 «کُللَسسایُ»